Een stronk gember en een fles ketjap

Afgelopen zomer op Cyprus sprak ik in het zwembad een Indische man. Ja, zo gaat dat soms hè? Je telefoon doet een middagdutje in je strandtas en jij dobbert samen met nog 28 andere mensen wat rondjes in het zwembad. Uit verveling ga je dan maar gewoon praten. Goed, die man was dus Indisch en vertelde vol trots over zijn cultuur en over hun eetgewoonten. Ik vond het meteen reuze interessant en vroeg wat ze dan voornamelijk aten. De beste man noemde namen waar ik nog nooit van had gehoord. Toen hij me vertelde dat ze echt alles zelf maken met kruiden en zo min mogelijk kant-en-klare toestanden gebruiken, sloeg ik achterover (gelukkig lag ik al in het zwembad). Na zelf al 2(!) ijsjes en een bord patat achter de kiezen te hebben, wilde ik die gezonde leefstijl natuurlijk ook.

Maar je kent het wel, weer terug in Nederland, de sleur komt er weer in en je staat op zaterdag gewoon weer met een pakje Honig Bami Ketjap aan de kassa bij de Albert Heijn. Zo gaan die dingen nou eenmaal. Nou niet bij iedereen blijkbaar, want ik ken iemand die veel Indisch en buitenlands kookt en het eens had over één of andere ‘Toko’ in Zwolle. Onlangs had ik een werkafspraak in Zwolle en dacht ineens: ‘’Ik ga eens naar die ’Toko’. Ik zag het al helemaal voor me, lekker alles vers, veel kruiden en alle ingrediënten voor die gezonde leefstijl. Nou, dit zou het gaan worden hoor.

Het is geen supermarkt die wij Nederlanders gewend zijn. Het is wat ‘anders’. Zo vroeg ik aan een verkoper: ‘’Hebben jullie ook winkelmandjes?’’ Waarop hij me lachend aankeek en zei: ‘’Ja hoor mevrouw, zo primitief zijn we nou ook weer niet.’’ Na een paar minuten zakte de moed me al in de schoenen. Gangpaden vol met producten die ik nog nooit had gezien. Geen idee waar ik moest beginnen. Gelukkig was er een hele behulpzame Vietnamese verkoper die wel doorhad dat ik niet echt wist wat ik aan het doen was. ‘’Wat wilt u maken? Heeft u een recept?’’ ‘’Uhm, nee eigenlijk niet. Ik wilde gewoon een keer ‘iets anders’ maken. Heeft u tips of bepaalde basis ingrediënten die ik echt moet hebben?’’ De verkoper moest een beetje lachen en probeerde me heel subtiel duidelijk te maken: ‘’Mevrouw, u, als hoe zal ik het zeggen, beginneling, kunt beter beginnen met een kant-en-klare kruidenpasta. Als u alles zelf wilt gaan maken, dan staat u heel lang in de keuken om kruiden te malen. U kunt beter eerst dit eens proberen en dan wat uitgebreider gaan koken.’’ Is dat nou geen eerlijke verkoper? Ik heb nog een hele tijd met hem gepraat over allerlei verschillende kruiden en specerijen en hij heeft me heel vriendelijk geholpen en een aantal opties gegeven.

De volgende keer moet ik toch maar een recept meenemen. Want vaker naar die winkel ga ik zeker, al is het alleen maar om die vriendelijke mensen. Al glimlachend kwam ik thuis met een stronk gember en een fles ketjap.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *