Het is maandagochtend en het kabaal van de wekker doet Serena wakker schrikken. Ze rekt zich uit en werpt een blik op de wekker, die haar vertelt dat het zes uur is en ze springt uit bed. Het wordt een drukke dag vandaag. Eerst moet ze de paarden voeren, dan berijden en daarna heeft ze de hele dag colleges. ”Als ze wat eerder klaar is met de paarden, dan kan ze misschien nog even de theorie voor vandaag doornemen”, bedenkt ze zich. Ze haast zich naar de keuken waar het nog erg rustig is. Iedereen slaapt nog. Ze werkt snel een kom yoghurt met havermout naar binnen en neemt haar koffie in een kleine thermoskan mee naar de stal. Bij de stal aangekomen schuift ze met een ferme zwaai de grote schuifdeur open. De bladeren die zich na een stormachtige nacht voor de deur hebben opgehoopt waaien alle kanten op. In de stal blijft het stil. De onheilspellende stilte maakt Serena meteen alert. Ze hoort geen gehinnik en dat is raar. Ze is nog nooit de stal binnengekomen zonder dat de paarden haar hinnikend begroetten. Een angstig gevoel bekruipt haar. Ze snelt zich naar één van de boxen en haar gevoel wordt bevestigt. Riverdale ligt trillend op de grond. Het paard beeft over zijn hele lijf en het lukt hem niet om overeind te komen. Ze ziet meteen dat het foute boel is. Een koude rilling trekt over haar lichaam en ze voelt meteen een zwaar gevoel op haar maag drukken. Foute boel. Snel kijkt ze in de box naast die van Riverdale en hier treft ze hetzelfde aan. Key West ligt ook op de grond in een soortgelijke situatie. Haar voorgevoel wordt bevestigt, hier is iets heel goed mis. Haar ogen vullen zich met tranen en ze voelt de paniek opkomen. Haar trouwe viervoeters, haar beste vrienden, altijd zijn ze haar trouw gebleven en nu liggen ze hier zo machteloos, terwijl ze niet weet wat er aan de hand is. Op haar voorhoofd ontstaan zweetdruppels en ze voelt zich draaierig worden door de adrenaline die inmiddels door haar lichaam stroomt. De schrik verlamt haar. Ze leunt tegen de staldeur en probeert zichzelf rustig te krijgen. Ze moet iets doen, ze moet hulp halen. Nog steeds draaierig van de schrik rent ze naar huis. Ze davert de trap op en gooit met een knal de slaapkamerdeur van haar ouders open. Deze schieten verschrikt overeind, ze schrikken zich wezenloos. ‘’Wat bezielt jou?” roept haar moeder. Serena is buiten adem en krijgt de woorden maar moeilijk uit haar keel. ‘’Pap, kom snel. Er is iets met de paarden.’’ Haar vader kijkt geïrriteerd en vraagt wat er aan de hand is. ‘’Ze liggen allebei te trillen in hun stal en er zit weinig leven meer in. Alsjeblieft, kom snel mee’’, smeekt Serena. Terwijl haar vader zich aankleedt, belt Serena snel de dierenarts. Hij geeft aan meteen te komen en hij is nog niet uitgepraat of Serena is al weer onderweg naar de stal. Ze grijpt twee dekens en legt ze over beide paarden heen. Ze probeert de paarden te kalmeren en gaat dan naast Riverdale liggen, want ze kan eerst niets meer doen. Het wachten is op van Veen de dierenarts. Wat voelt ze zich machteloos, tranen rollen over haar wangen. Ze wil haar paarden zo graag helpen, maar ze kan niets doen, helemaal niets. Ondertussen is ook haar vader bij de stal aangekomen. ‘’Wat een toestand’’, mompelt hij. ‘’Van Veen zal er met een paar minuten wel zijn’’, probeert hij Serena gerust te stellen. Zelf gaat hij bij Key West zitten en probeert het dier te kalmeren. Serena is blij dat haar vader er is en dat ze er niet alleen voor staat. Fijn dat hij hier samen met haar blijft wachten, dat had ze niet van hem verwacht. In de verte hoort ze de jeep van van Veen al aankomen. Hij weet zelf de stal te vinden, want hij komt hier wel vaker. ‘’Zo van Dongen, ik begreep dat het hier misse boel is?’’ Ze herkent de zware stem van de dierenarts en ze schiet overeind. Ondertussen is haar vader al naar hem toegelopen. Serena geeft haar vader niet de kans om antwoord te geven en ze smeekt de dierenarts om snel te kijken. ‘’Wat is er aan de hand’’, vraagt van Veen. ‘’Ik trof ze net zo aan’’, antwoordt Serena. ‘’Ze kunnen niet meer overeind komen en het is net alsof ze helemaal verslapt zijn. Ook blijven ze maar trillen.’’ Van Veen onderzoekt de paarden en kijkt dan met een zorgelijke blik naar Serena. Hij staat op en pakt het laatste beetje hooi wat nog in het hok ligt. ‘’Dit neem ik mee om te onderzoeken. Ik ben bang dat je paarden gif binnen hebben gekregen. In mijn praktijk ga ik dit direct onderzoeken en dan kom ik zo snel mogelijk terug om te kijken wat ik kan doen.’’ Hij ziet het gezicht van Serena betrekken en heeft het ontzettend met het meisje te doen. Hij kent haar al van jongs af aan en ook haar paarden heeft hij al lang zorg mogen verlenen. Serena leeft voor haar paarden en op dit moment vreest hij voor het leven van de dieren. Hij is bang voor een ernstige vergiftiging en zo te zien is Key West er erger aan toe dan Riverdale. Key is altijd al wat zwakker geweest. Met een zorgelijke blik laat hij het meisje in onzekerheid achter en haast zich naar zijn praktijk.
Twee tergend lange uren wacht Serena in de stal. De tijd gaat vreselijk langzaam, minuten lijken uren. Om de beurt gaat ze bij de paarden liggen om ze warm te houden. Ze probeert ze wat water te laten drinken, maar ze willen niets hebben. Key verzwakt steeds meer en ze probeert hem elke keer weer wakker te maken, maar dit wordt steeds lastiger. Ze voelt zich zo machteloos. Ze wil beide paarden zo graag helpen en ze beter laten voelen, maar dat kan ze niet. Dan hoort ze de jeep het erf op komen rijden en hoort ze van Veen de zware staldeur openduwen. Hij hurkt naast Riverdale en Serena en legt haar alles uit. ‘’Het is inderdaad een vergiftiging. Ze hebben waarschijnlijk lolitrem B binnengekregen. Dit wordt geproduceerd door een schimmel wat op raaigras groeit. Helaas kan ik er verder weinig aan doen. Het enige dat we kunnen doen is proberen of ze slobber willen eten. Dat zorgt ervoor dat de stoelgang sneller gaat en als het paard sterk genoeg is lost zijn lichaam het zelf op. Verder mag je ze even geen gewoon voer geven en al het hooi dat je nu hebt liggen, dat moet je vernietigen, want ik weet niet of het lolitrem daar ook inzit. Wel maak ik me zorgen over Key West, hij is al wat ouder en het beestje is zwakker dan Riverdale. Ik denk dat Riverdale zichzelf wel redt, maar voor Key vrees ik. We proberen het ook bij hem met slobber, maar verder kunnen we niets doen. We moeten afwachten of hij wil eten en of zijn lichaam sterk genoeg is.’’
Inmiddels is het al elf uur in de ochtend en opeens dringt het tot Serena door dat ze allang op de universiteit had moeten zijn. Ze belt alle afspraken van die dag af. Vandaag wil ze er voor haar paarden zijn en bovendien kan ze zich nu toch niet concentreren op haar werk. Met haar handen in het haar leunt ze tegen de muur. Ze denkt na, Riverdale gaat het wel redden, maar wat als Key er niet meer bovenop komt? Tranen springen in haar ogen. Ze kruipt naast Key en blijft bij hem liggen. Ze valt door de spanning en de vermoeidheid in slaap. Na een paar uur schrikt ze wakker, Key West begint te schokken en hij krijgt schuim op zijn mond. Serena schiet overeind en slaat haar armen om zijn nek. Ze weet dat het over is. Machteloos ligt ze tegen het grote lichaam van het paard. Nog een paar laatste happen naar adem en Key West zakt weg. Huilend blijft ze bij hem liggen. Ze wil niet beseffen dat het nu echt over is. Ze kan hem niet alleen laten, jaren heeft ze voor hem gezorgd, haar maatje. Met knallende hoofdpijn van het huilen laat ze haar hoofd op het steeds kouder wordende lichaam van Key rusten. Haar eigen lichaam is ook koud tot op het bot, want ze ligt op een betonnen vloer met wat stro erop. Na een tijd probeert ze voorzichtig op te staan, haar lichaam is helemaal verstijfd door de kou. Ze belt van Veen en vertelt hem dat het is gebeurd. Het is even stil aan de lijn en ze merkt dat het van Veen ook wat doet. Hij is al jaren hun dierenarts. Hij geeft aan het verder voor haar te regelen en vandaag nog langs te komen.
Ze kijkt nog even bij Riverdale en geeft hem wat water. Het lijkt ondertussen iets beter te gaan. Ze geeft een aai over zijn hoofd en sluit zijn box af. Ondertussen vraagt ze zich af hoe dit heeft kunnen gebeuren. Als de lolitrem B al in het voer had gezeten, dan is dus de hele partij hooi al besmet geweest. Dat zou betekenen dat ze al wekenlang de lolitrem B binnenkrijgen. Maar dan zou ze toch al veel eerder wat gemerkt hebben en dan zouden ze toch al veel eerder bepaalde verschijnselen hebben vertoond? Nu ze er eens goed over nadenkt, begint ze steeds meer vraagtekens te krijgen. Ze loopt over het erf naar huis en brengt de rest van de familie op de hoogte. Iedereen vindt het ontzettend rot voor haar en ze beloven haar dat ze een nieuw paard krijgt. Hier is ze zelf nog totaal niet mee bezig. Ondertussen arriveert van Veen en samen met haar vader beslissen ze wat ze met Key West gaan doen. Hij zal worden opgehaald. Serena ziet haar kans schoon en vraagt toch nog even door over het hooi. Haar vader trekt zijn wenkbrauwen op en zegt: ‘’Laat het toch gaan Serena. Wat maakt het nu nog uit? Je moet overal eens niet zo diep op doorgaan.’’ Maar van Veen begrijpt haar en geeft direct al aan dat hij wat hooi zal meenemen om het te testen. Dankbaar kijkt Serena de man aan en bedankt hem. ‘’Mijn paarden zijn heel belangrijk voor me en als er wat met ze gebeurt dan wil ik precies weten waar het mis ging en mijn gevoel zegt dat er hier iets niet klopt. Als de hele partij besmet is, dan had ik al veel eerder wat gemerkt en naar mijn idee was dit acuut.’’ Van Veen schudt nadenkend zijn hoofd en ook hij vindt het opmerkelijk. Hij stapt weer in zijn jeep en roept: ‘’Ik zoek het voor je uit Serena. Je hoort nog van me.’’ Hij geeft gas en rijdt het erf af. Moe en emotioneel loopt ze de trap op richting de badkamer. Ze gooit haar vieze kleren in een wasmand en neemt een warm bad. Door het warme water wordt ze eindelijk weer een beetje warm en haar spieren ontspannen langzaam. In haar hoofd is het nog een warboel. Ze zal de laatste steen uit deze zaak bovenhalen. Niemand komt aan haar paarden. Dit is geen toevallig ongeluk, want ze bestelt altijd het beste van het beste en kiest altijd voor voer dat goed is gecheckt. Steeds meer begint ze het gevoel te krijgen dat iemand de lolitrem B door het voer van haar paarden heeft gedaan. Iemand die opzettelijk haar paarden ziek wilde maken en dat heeft Key West het leven gekost. Woest is ze. Opeens schiet er door haar hoofd dat ze vanavond ook nog zou gaan sporten met Leon, ook dat nog. ”Ach, laat ik maar gaan dan heb ik wat afleiding”, denkt ze.