Ze laat de prachtig verlichte oprijlaan achter zich. Een paar vogels vliegen verschrikt weg door het gerammel van haar oude barrel. Haar fiets verdient geen schoonheidsprijs, maar dat maakt haar niets uit. Ze gebruikt hem toch alleen maar om mee naar de sportschool te gaan. De sportschool bevindt zich in Laren zelf, dus ze hoeft haar auto niet te gebruiken. Leon komt ook uit Laren, dus ook voor hem is het niet ver. Per toeval kwam ze er laatst achter dat hij gewoon bij haar in het dorp woont. Ze had hem hier nog nooit gezien. Ze dacht altijd dat hij in Amsterdam woonde, maar dat bleek dus niet zo te zijn. Leon is altijd erg gesloten over zijn thuissituatie en vertelt hier dan ook nooit wat over. Terwijl ze hierover nadenkt, beseft ze zich dat ze dat zelf eigenlijk ook nooit doet. ”Nou dat past dan mooi bij elkaar”, denkt ze al grinnikend, twee vreemde vogels. Ze trapt stevig door en draait haar fiets het pleintje van de sportschool op. Leon staat al te wachten. In elkaar gedoken en met zijn sporttas over zijn schouder geslagen leunt hij tegen de muur. Ze begroeten elkaar wat onwennig en lopen vervolgens naar binnen. Leon meldt zich bij de balie, want het is de eerste keer dat hij hier gaat sporten. Hij krijgt eerst een proefles. Een instructeur gaat hem begeleiden en zal hem wat eerste oefeningen geven. Serena sport hier al jaren en weet precies wat ze moet doen, dus begint ze maar met haar eigen trainingsschema. Ze probeert wel een beetje haar schema op dat van Leon af te stemmen, zodat ze niet de hele avond aan de andere kant van de sportschool aan het sporten is en hij ook maar alleen zijn ding doet. Ze zouden samen gaan sporten. Nadat ze een halfuurtje stilzwijgend hun oefeningen uitvoeren vraagt Serena hoe hij het eigenlijk tot nu toe vindt. ”Best leuk”, mompelt Leon. ”Ik denk dat ik me zo direct maar ga inschrijven.” ”Oké top”, antwoordt Serena. ”Trouwens sorry dat ik iets stiller ben dan normaal, maar ik ben er niet helemaal bij met mijn gedachten. Mijn paard is vandaag gestorven, dus het is een flinke rotdag voor me. Ik ben toch maar gaan sporten, omdat ik dan wat afleiding heb.” Leon kijkt verschrikt op en roept verbaast: ”Dat meen je niet. Was je paard ziek?” Serena legt het hele verhaal uit en Leon vindt het oprecht rot voor haar en hij begrijpt haar echt. Ze is nu zo blij dat ze vanavond toch is gegaan. Zo kon ze even haar verhaal kwijt bij iemand die het echt begrijpt. Bij haar thuis vinden ze het ook allemaal ontzettend rot voor haar, maar ze kunnen zich niet echt in haar inleven, omdat ze zelf niet echt iets met dieren hebben. Voor haar ouders en broers gaat alles gewoon weer door en ze denken er verder niet veel meer aan. Voor haar geldt dat niet. Nadat ze beide hun trainingsschema hebben afgewerkt, hebben gedoucht en Leon zich heeft ingeschreven, lopen ze de sportschool weer uit en stappen op hun fiets. Serena slaat linksaf en roept naar Leon: ”Volgende week weer samen sporten?” Hij steekt zijn duim op en neemt de bocht naar rechts. ”Dat was leuk”, denkt Serena. Ze voelt zich alweer iets vrolijker. Thuis aangekomen fietst ze nog even naar de stal en kijkt even hoe het haar maatje Riverdale vergaat. Hij knapt al iets op en de slobber lijkt te werken. Maar toch is hij nog lang niet de oude. Ze geeft hem een klopje op zijn hals en sluit de stal af.
